دارو شناسی از دیدگاه ابوعلی سینا (7)
داروﻫﺎ از ﺣﻴﺚ ﻛﻨﺶ( فعل و عمل و کار و کردار ) ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از:
ﻫﺮﻳﻚ از ﻛﻨﺶﻫﺎي ﻣﻮرد اﺷﺎره را ﻫﻤﺮاه ﺗﻮﺿﻴﺢ آنﻫﺎ ﻧﺎم ﻣﻲﺑﺮﻳﻢ و ﺷﺮح ﻣﻲدﻫﻴﻢ :
39- داروی به هم آورنده ( مدمل)
ﺑﻪ ﻫﻢ آور ﻋﺒﺎرت از داروﻳﻲ اﺳﺖ ﻛﻪ رﻃﻮﺑﺖ ﻣﻴﺎن ﻫﺮ دو ﻃﺮف زﺧﻢ را ﻏﻠﻈﺖ ﺑﺨﺸﺪ و آن را ﺧﺸﻚ ﻧﻤﺎﻳﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺘﻲ درآﻳﺪ ﻛﻪ ﺑﺮاي ﭘﻮﺷﻴﺪن و ﺑﻪ ﻫﻢ ﭼﺴﺒﻴﺪن آﻣﺎده ﺷﻮد و ﺑﻪ اﻳﻦ ﺗﺮﺗﻴﺐ ﻫﺮ دو ﻃﺮف زﺧﻢ را ﺑﻪ ﻫﻢ آورد. ﺧﻮن ﺳﻴﺎوﺷﺎن و ﺻﺒﺮزرد از اﻳﻦ ﻗﺒﻴﻞ داروﻫﺎ ﻫﺴﺘﻨﺪ.
40- داروی رویاننده گوشت (منبت اللحم)
اﻳﻦ ﻧﻮع دارو ﻣﺰاج ﺧﻮﻧﻲ را ﺗﻌﺪﻳﻞ ﻣﻲﻛﻨﺪ ﻛﻪ ﺑﺮ زﺧﻢ وارد ﻣﻲآﻳﺪ و ﺧﻮن را ﻣﻨﻌﻘﺪ ﻣﻲﻛﻨﺪ و ﺳﺮاﻧﺠﺎم آن را ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺑﻪ ﮔﻮﺷﺖ ﻣﻲﺳﺎزد.
41-داروی مهر گذار (خاتم)